transference of imagery: a comparative formalistic study of shakespeares hamlet and its two persian translations

هدف از این تحقیق بررسی انتقال صور خیال هملت در دو ترجمه ی فارسی آن از نظر فرمالیستی بود. برای بدست آوردن داده-های مورد نیاز، 130 نمونه استعاره، مجاز، ایهام، کنایه و پارادوکس در متن اصلی مشخص شده و سپس بر اساس مدل نیومارک (1998) برای ترجمه ی استعاره یا بطور کلی زبان مجاز با معادل های فارسی شان مقایسه گردیدند. این تحقیق بر آن بود تا روش های استفاده شده برای ترجمه هر کدام از انواع زبان مجاز ذکر شده در بالا، و حفظ یگانگی بنیانی تصاویر هملت در ترجمه های فارسی اثر را مشخص کند. بحث و بررسی داده های تحقیق این نتایج را در پی داشت: 1) تبدیل استعاره به معنا پرکاربردترین روش ترجمه در میان تمام روش های استفاده شده بود، 2) روش نامبرده بیشترین درصد استفاده در مورد استعاره، مجاز و ایهام را دارا بود، 3) اگر چه این روش معنای استعاره را به متن ترجمه شده منتقل می کند، انتخاب شایسته ای برای تبادل صور خیال نیست زیرا که تبدیل استعاره به معنا به خودی خود ارزش هایی را که صور خیال از نظر زیباشناختی به متن می افزاید از بین می برد، و 4) یگانگی بنیادی تصاویر متن اصلی به خاطر از دست دادن صور خیال در بعضی قسمت های متن به طور کلی در ترجمه های فارسی حفظ نشده است که دلایل آن در فصل چهار تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.